مجری یکی از شبکه های لس آنجلسی در پی کسب درآمد بیشتر، به دلالی و فروش دختران ایرانی در دبی روی آورد و با سود آن اقدام به تاسیس شبکه های مخرب نمود.
علی رغم ظاهر جذاب و فریبنده شبکه های لس آنجلسی و ژست فرهنگی و ایران دوستی، آگاهی از پشت پرده این شبکه ها برای بسیاری از افراد جذاب و حیرت آور خواهد بود.
یکی از این شبکه ها شبکه امید ایران با مدیریت نادر رفیعی است که در تماسی یکی از بینندگان قدیمی این شبکه ابعاد هولناک و زوایای پنهان مدیران این شبکه را برملا کرد.
نادر رفیعی مدیر شبکه لس آنجلسی امید ایران قبل از مهاجرت به آمریکا و اقدام به تأسیس شبکه 24 ساعته امید ایران با همدستی مصطفی افشاروند، برای کسب درآمد بیشتر به دلالی دختران در دبی مشغول بوده است .
رفیعی دخترهای جوان را در ایران اغفال کرده و با وعده کار و درآمد زیاد و مهاجرت به آمریکا به دبی می برد و بعد از بی حیثیت کردن آنها را به عنوان برده جنسی در اختیار کاباره ها و عربهای متمول قرار می داد و یا در ازای پول هنگفتی آنان را در اختیار خوانندگان قرار می داد تا در موزیک ویدئو ها استفاده شوند .
بعد از شکایتهای فراوان از طرف خانواده های قربانیان و تعقیب پلیس امارات، وی به آمریکا گریخت و بعد از ورود به آمریکا با کمک پدرش و روابطی که داشت چند سال به عنوان کارمند در کانال 56 و 46 آمریکا کار کرد.
مصطفی افشاروند نیز به آلمان گریخت و هم اکنون مقیم این کشور است. رفیعی مدتی بعد برای پاک کردن تصویر سیاهی که از وی در نزد مردم ایران و خصوصا خانواده هایی که دختران اغفال شده داشت، فعالیتش را برای ایرانیان داخل کشور با برنامههای ویژة نوروزی در سال 1985 آغاز کرد. سپس با استفاده از حق دلالی هایش در دبی شبکه امید ایران را تاسیس کرد و به آرزوی دیرینه اش دست یافت.
گفتنی است ایشان چند سالی نیز فعالیت سیاسی داشته اند و یکی از انتقادهایی که همواره به ایشان وارد می باشد، این است که وی قبلاً برنامه های سیاسی داشته اما اکنون به برنامه های فرهنگی روی آورده است.رفیعی در پاسخ به این سوال که چرا دیگر فعالیت یا برنامه سیاسی ندارد گفت:
اما کسانی که در شبکه های سیاسی فعالیت می کنند عمدتاً تریاکی، عیاش و یا قمار باز هستند و به تنها چیزی که فکر نمی کنند ایران است.» این در حالی است که رفیعی فراموش کرده خودش قبلا به دلالی دختران ایرانی در دبی مشغول بوده است.